Canyon en Lake Titikaka
Door: Liset en Thiele
Blijf op de hoogte en volg Thiele
18 Oktober 2011 | Peru, Puno
Hallo!
Tijd voor weer een update! Ons laatste verslag was vanuit Arequipa. Vanuit hier zijn we met een bus naar de Colca Canyon gegaan (de een na diepste canyon ter wereld). Onderweg hebben we vicuña´s, (voor ons pap: http://nl.wikipedia.org/wiki/Vicu%C3%B1a_(zoogdier)), alpacas en lama´s gezien. En langzaam maar zeker gingen we ook de hoogte in. Het hoogste punt tijdens onze tocht was 4000m met super uitzicht over de verschillende vulkanen in de omgeving (sommige ook nog actief, daarover zo meer). Na een behoorlijke tocht kwamen we aan in chivay, waar we na een lunch hebben kunnen genieten van de bronnen die door de vulcaan zijn opgewarmd, heerlijk!! En daarbij super uitzicht op de bergen. Hierna zijn we lekker gaan eten en hebben de locals wat mooie dansjes voor ons opgevoerd. En Thiele heeft ook even met de heupjes geswingt. Jeuh! De volgende ochtend zijn we vroeg opgestaan om naar de canyon zelf te gaan. In de canyon wonen zo´n 50 condors en die waren echt super indrukwekkend om te zien! Ze zijn echt huge en vlogen vlak over je hoofd! Onderweg terug hebben we nog wat kerkjes, inca-tombes, inca en pre-inca terrassen, en meertjes gezien. Na een lunch was het weer tijd voor de tocht terug naar Arequipa. Omdat Chivay zo hoog ligt (3615m), merk je wel dat je hartslag behoorlijk omhoog gaat en je bent binnen een mum van tijd buiten adem... Poeh!
Terug in Arequipa hebben we de vulcaan Misti in actie gevoeld. Die vulcaan ligt vlak bij de stad en zou eigenlijk ieder moment uit kunnen barsten. Gelukkig voelden wij hem alleen maar rommelen. Maar toch apart!
De volgende morgen zijn we naar Puno gegaan met de bus. Dat was wat... Eerst vertrok de bus bijna een uur te laat en toen we een uur onder weg waren, begaf de motor het. De Peruanen zijn heel goed met communicatie... not... Dus daar sta je dan, in de middle of nowhere zonder idee wat er gaat gebeuren. Gelukkig bleek de buschauffeur ook handig te zijn met motoren en heeft ie de boel gefixed. Uiteindelijk kwamen we ruim 2 uur later dan gepland aan. Dan ga je de NS weer waarderen :)
Puno ligt aan het Titikaka-meer, het hoogste bevaarbare meer ter wereld (3800m) en daar zijn we gisteren en vandaag op wezen varen. Gisteren vertrokken we eerst naar de Uros-eilanden, ook wel de floating islands. Dit zijn eilanden gemaakt van riet en de wortels van riet, die op het water drijven en waar de indianen zich vroeger op terug hebben getrokken tegen het gevaar van de Inca´s. Erg bijzonder (en ook een beetje toeristisch)! Ze doen daar echt alles met riet, opeten, vuur maken, huizen bouwen, boten maken. Wij als ubertoeristen zijn natuurlijk een stukje op zo´n rieten boot gaan varen. Mooi wel :)
Na de Uros eilanden zijn we naar het eiland Armantani gegaan, zo´n 3 uur varen het meer op. Vanaf daar heb je schitterend uitzicht op het meer en op Bolivia. Aangekomen op Armantani kreeg iedereen een mama aangewezen die voor je ging zorgen. Onze mama was Estefa, en ze heeft een lekkere lunch voor ons gemaakt. Toen hebben we onze conditie uitgedaagd en zijn we naar het hoogste punt op het eiland gegaan, 4200m. Pfff, dat beloofd wat voor de inca trail... Helemaal buiten adem hebben we van de zonsondergang kunnen genieten. Terug in het dorp heeft mama voor ons gekookt en ons daarna opgedirkt in traditionele kleren. (we vinden het heel jammer dat we wederom geen usb-computer hebbben, anders hadden we jullie hiervan kunnen laten genieten ;)). In die outfit hebben we wat gedanst en daarna lekker geslapen onder 5 lagen dekens (het wordt daar nogal koud..). Estefa stond om half 7 al weer voor de deur om ons wakker te maken voor het ontbijt. Eindelijk een keer wat anders dan elke dag broodjes met jam, namelijk pannenkoeken! Wel met jam natuurlijk :) Om half 8 zijn we vertrokken naar het eiland Taquila, op een uurtje varen. Hier hebben we wat rondgewandeld, ruines bezocht en uitleg gekregen over de gebruiken van de bewoners. Getrouwde mannen dragen een rode muts, ongehuwde mannen een rood met witte muts. En aan de stand van die muts kun je zien of ze verkering hebben of niet. Hoe handig is dat!
Inmiddels zijn we weer terug in Puno en hebben net bustickets gekocht om naar Cuzco te gaan. We hopen dat dat wat sneller gaat!! Iedereen die we tegen komen is laaiend enthousiast over Cuzco, dus we zijn heel benieuwd!!!
Liefs uit Peru
Tijd voor weer een update! Ons laatste verslag was vanuit Arequipa. Vanuit hier zijn we met een bus naar de Colca Canyon gegaan (de een na diepste canyon ter wereld). Onderweg hebben we vicuña´s, (voor ons pap: http://nl.wikipedia.org/wiki/Vicu%C3%B1a_(zoogdier)), alpacas en lama´s gezien. En langzaam maar zeker gingen we ook de hoogte in. Het hoogste punt tijdens onze tocht was 4000m met super uitzicht over de verschillende vulkanen in de omgeving (sommige ook nog actief, daarover zo meer). Na een behoorlijke tocht kwamen we aan in chivay, waar we na een lunch hebben kunnen genieten van de bronnen die door de vulcaan zijn opgewarmd, heerlijk!! En daarbij super uitzicht op de bergen. Hierna zijn we lekker gaan eten en hebben de locals wat mooie dansjes voor ons opgevoerd. En Thiele heeft ook even met de heupjes geswingt. Jeuh! De volgende ochtend zijn we vroeg opgestaan om naar de canyon zelf te gaan. In de canyon wonen zo´n 50 condors en die waren echt super indrukwekkend om te zien! Ze zijn echt huge en vlogen vlak over je hoofd! Onderweg terug hebben we nog wat kerkjes, inca-tombes, inca en pre-inca terrassen, en meertjes gezien. Na een lunch was het weer tijd voor de tocht terug naar Arequipa. Omdat Chivay zo hoog ligt (3615m), merk je wel dat je hartslag behoorlijk omhoog gaat en je bent binnen een mum van tijd buiten adem... Poeh!
Terug in Arequipa hebben we de vulcaan Misti in actie gevoeld. Die vulcaan ligt vlak bij de stad en zou eigenlijk ieder moment uit kunnen barsten. Gelukkig voelden wij hem alleen maar rommelen. Maar toch apart!
De volgende morgen zijn we naar Puno gegaan met de bus. Dat was wat... Eerst vertrok de bus bijna een uur te laat en toen we een uur onder weg waren, begaf de motor het. De Peruanen zijn heel goed met communicatie... not... Dus daar sta je dan, in de middle of nowhere zonder idee wat er gaat gebeuren. Gelukkig bleek de buschauffeur ook handig te zijn met motoren en heeft ie de boel gefixed. Uiteindelijk kwamen we ruim 2 uur later dan gepland aan. Dan ga je de NS weer waarderen :)
Puno ligt aan het Titikaka-meer, het hoogste bevaarbare meer ter wereld (3800m) en daar zijn we gisteren en vandaag op wezen varen. Gisteren vertrokken we eerst naar de Uros-eilanden, ook wel de floating islands. Dit zijn eilanden gemaakt van riet en de wortels van riet, die op het water drijven en waar de indianen zich vroeger op terug hebben getrokken tegen het gevaar van de Inca´s. Erg bijzonder (en ook een beetje toeristisch)! Ze doen daar echt alles met riet, opeten, vuur maken, huizen bouwen, boten maken. Wij als ubertoeristen zijn natuurlijk een stukje op zo´n rieten boot gaan varen. Mooi wel :)
Na de Uros eilanden zijn we naar het eiland Armantani gegaan, zo´n 3 uur varen het meer op. Vanaf daar heb je schitterend uitzicht op het meer en op Bolivia. Aangekomen op Armantani kreeg iedereen een mama aangewezen die voor je ging zorgen. Onze mama was Estefa, en ze heeft een lekkere lunch voor ons gemaakt. Toen hebben we onze conditie uitgedaagd en zijn we naar het hoogste punt op het eiland gegaan, 4200m. Pfff, dat beloofd wat voor de inca trail... Helemaal buiten adem hebben we van de zonsondergang kunnen genieten. Terug in het dorp heeft mama voor ons gekookt en ons daarna opgedirkt in traditionele kleren. (we vinden het heel jammer dat we wederom geen usb-computer hebbben, anders hadden we jullie hiervan kunnen laten genieten ;)). In die outfit hebben we wat gedanst en daarna lekker geslapen onder 5 lagen dekens (het wordt daar nogal koud..). Estefa stond om half 7 al weer voor de deur om ons wakker te maken voor het ontbijt. Eindelijk een keer wat anders dan elke dag broodjes met jam, namelijk pannenkoeken! Wel met jam natuurlijk :) Om half 8 zijn we vertrokken naar het eiland Taquila, op een uurtje varen. Hier hebben we wat rondgewandeld, ruines bezocht en uitleg gekregen over de gebruiken van de bewoners. Getrouwde mannen dragen een rode muts, ongehuwde mannen een rood met witte muts. En aan de stand van die muts kun je zien of ze verkering hebben of niet. Hoe handig is dat!
Inmiddels zijn we weer terug in Puno en hebben net bustickets gekocht om naar Cuzco te gaan. We hopen dat dat wat sneller gaat!! Iedereen die we tegen komen is laaiend enthousiast over Cuzco, dus we zijn heel benieuwd!!!
Liefs uit Peru
-
19 Oktober 2011 - 16:13
Ton & Lieke:
Meiden wat een avonturen. Zie een klein beetje groen van .......
Maar wat heerlijk te weten dat er nog een paar weken te gaan zijn. Laat die verhalen maar komen. En blijf vooral genieten. -
19 Oktober 2011 - 17:34
Mam En Jan :
Ha meiskes,
Hier is alles mooi verlopen en wij zijn nu ook bezig met onze koffers om morgen naar barcelona te kunnen vertrekken.
Iets minder avontuurlijk dan jullie reis maar voor Els en Fleur voor het eerst vliegen is al erg spannend. Nog een week ruim en dan zijn jullie weer hier en kunnen we via de usb al jullie fotos bekijken en verhalen horen.
We kijken ernaar uit. Ben ook zeer benieuwd hoe jullie incatrail gaat. xxxxx -
20 Oktober 2011 - 11:25
Els S.:
Wat een belevenissen zeg! Die mooie outfits zijn wel wat voor carnaval. Wat hebben ze daar prachtige kleuren in de kleding. Ben benieuwd naar de foto's van de condors. Enjoy Cuzco!
Lieve groet, Els -
22 Oktober 2011 - 09:59
PieterH:
Heej,
Gave verhalen en foto's zeg! Supercool. Viel spass en tot terug in Nijmegen. -
24 Oktober 2011 - 05:11
Thiele En Liset:
Hier weer een update vis sms:
Zo, drie dagen inca trail zitten er op! Nu kunnen we wel een massage gebruiken! Wat een uitzichten! Indrukwekkende ruines! Morgen op naar Macchu Picchu!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
